اثر تنش خشکی (کم آبی) ناشی از پلی اتیلن گلیکول و تیمار با پرولین بر الگوی نوار بندی آنزیم های آنتی اکسیدان در ریشه گیاهچه آفتابگردان

خشکی از جمله تنش های فیزیکی است که به عنوان یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان زراعی در اکثر نقاط جهان و ایران شناخته شده است. لذا شناسایی مکانیسم تحمل ارقام زراع? به تنش خشک? از د?دگاه بـه نـژادی همـواره مورد توجه بوده است. با توجه به شرایط اقلیم خشک و نیمه خشک کشور و محدودیت آب، تهیه ارقامی که در شرایط تنش کم آبی بتوانند عملکرد قابل قبول و پایداری داشته باشند ضرورت دارد. در این راستا، اثر تنش اسمزی ایجاد شده با پلی اتیلن گلیکول (peg) (در سه سطح صفر، 4- و 8- بار) و تیمار با پرولین (در سه سطح صفر، 5 و 10 میلی مولار) بر الگوی نوار بندی آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز (cat)، پراکسیداز(pox) و سوپراکسید دیسموتاز(sod) در 11 ژنوتیپ آفتابگردان شامل دو گروه حساس و متحمل به خشکی و یک ژنوتیپ شاهد در مرحله گیاهچه‎ای در بافت ریشه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. پس از استخراج آنزیم‎ها، الکتروفورز با استفاده از ژل پلی آکریلامید 5/7 درصد افقی انجام و تصاویر حاصله توسط نرم افزار mcid ارزیابی کمی شدند.